Tears Don't Care Who Cries

ცრემლებს არ აინტერესებს ვინ ტირის - თამარა ლორთქიფანიძე
18 ოქტომბერი - 30 დეკემბერი 2024

თამარ ლორთქიფანიძის გამოფენაში “ცრემლებს არ აინტერესებთ, ვინ ტირის”, ავტორი ქმნის ეთერულ ნარატივს, რომელიც აერთიანებს ადამიანის ემოციების სიფაქიზესა და მწუხარების უნივერსალობას. მისი ლურჯ ტონებში შესრულებული ფერწერების სერია აღწერს ტყეს უცხო სამყაროში, სადაც ადამიანის მსგავსი ფიგურები მინისებურ ბუშტებში ცურავობისას ურთიერთობენ გიგანტურ ლურჯ ხეებთან. ეს გარემო ცივი, მაგრამ ინტიმურია, სადაც თხევადი წვეთები—ცრემლები ან საკუთარი სხეულის მდნარი ფრაგმენტები—დროის მიღმაა გაყინული. ფიგურები ჩაძირული არიან ინტროსპექციის მომენტებში, დაკარგულნი სიურრეალურ, სიზმრისეულ სივრცეებში, სადაც ემოციები აჭარბებს ფიზიკურ გამოცდილებებს. ეს ფერწერები გვეუბნება, რომ ცრემლები, ოდესმე ნატირევი, აღარ ეკუთვნის მის პატრონს, მოშორებული მას, ვინც ტირის, ისევე როგორც სცენებში მიმოფანტული წვეთები, რომლებიც გულგრილია მათ მიერ გადმოცემული მწუხარების მიმართ. თითოეული ნამუშევარი გვაგრძნობინებს იზოლაციის და კავშირის სურვილებს შორის დაძაბულობას, ქმნის მელანქოლიურ ატმოსფეროს, რომელიც მაყურებელს მოუწოდებს, დაფიქრდეს თანაგრძნობისა და თანადგომის როლზე როგორც პირად, ასევე კოლექტიურ განსაცდელში.

თამარა ლორთქიფანიძე (დ.1989) ახალგაზრდა ხელოვანია, რომელიც ბარსელონაში ცხოვრობს. იგი სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის მულტიმედიური დიზაინის ფაკულტეტზე და სხვადასხვა მედიაში მუშაობის შემდეგ, საკუთარი ვიზუალურ ენა ფერწერაში იპოვა. თამარას ტილოები მიყვება დასავლური სახვითი ხელოვნების ტრადიციას - მსუყე ფერები, დახვეწილი ტექნიკა, ზედმიწევნით ყურადღებით დახატული ყველა პატარა დეტალიც კი, სრულყოფილად დამუშავებული ზედაპირები, ნაცნობი კომპოზიციური გადაწყვეტილებები... თუმცა, შედეგად მიღებული ნამუშევრები ძალიან თანამედროვეა, ისინი საუბრობენ დღევანდელობაზე, ხშირად ასახავენ რეალურ ადამიანებს - თამარას მეგობრებს თუ ნაცნობებს. და მართლაც, მხატვრის შთაგონების წყარო მისი უშუალო გარემოა იქნება ეს მოდური დიზაინი, ტრენდული ტატუები და პირსინგები, სოციალურ-პოლიტიკური რეალობები თუ ტაბუები, რომლებზეც სალაპარაკოთ მხოლოდ ახლახანს ვიპოვეთ გამბედაობა.


The Why Not Gallery is thrilled to present Tamara Lortkipanidze’s solo exhibition “Tears Don't Care Who Cries”.
18 October - 30 Decemeber 2024

In “Tears Don't Care Who Cries”, Tamara Lortkipanidze weaves an ethereal narrative that navigates the fragility of human emotions and the universality of sorrow. Her blue-toned paintings evoke an otherworldly forest, where humanoid figures float in glass-like bubbles or interact with spectral tree forms. This environment is cold yet intimate, where drops of liquid—tears or melting fragments of the self—hang suspended in time. The figures appear to be caught in moments of introspection, lost in surreal, dreamlike spaces where emotions transcend the corporeal experiences. The exhibition suggests that tears, once released, are impartial, detached from the one who sheds them, much like the suspended drops scattered across the scenes, indifferent to the sorrow they represent. Each piece illustrates the tension between isolation and connection, creating an uncanny, melancholic atmosphere that lingers, inviting the viewer to reflect on the ambiguous role of vulnerability in both personal and collective suffering.


Tamara Lortkipanidze (b.1989) is a young artist living in Barcelona. She studied at the faculty of Multimedia Design, Tbilisi State Academy of the Fine Arts, and experimented a lot in different media before finding her visual language in painting.

Tamara’s canvases have a baroque quality to them. The richness of colour, level of refinement, perfection when it comes to the surfaces, meticulous depictions, familiar compositional solutions... yet, the resulting works are so of their moment, talking about the world around, often depicting actual people – friends and acquaintances of Tamara. And indeed, it is her immediate surroundings that inspire the artist the most, be it trendy fashion designs, stylish tattoos and piercings, socio-political realities or the taboos we only just gained courage to talk about.