Black Hole Party

The Why Not Gallery წარმოგიდგენთ ნათია საპანაძის პირველ პერსონალურ გამოფენას” შავი ხვრელის წვეულება”
გამოფენის გახსნა: 20 დეკემბერი, 6-8სთ
გამოფენა გრძელდება 25 თებერვლამდე

ნათია საპანაძის „შავი ხვრელის წვეულება“ ძალიან ბნელი ღამეში კოსმოსური მტვრისგან შექმნილი ოცნებების თანავარსკვლავედია. ამ ტილოებზე მბრუნავ უფსკრულებში ვარსკვლავები მივიწყებული სურვილებივით თვალს გიკრავენ და ანგელოზური არსებები ცეკვავენ თავდავიწყების უფსკრულზე. საპანაძის პირველი პერსონალური გამოფენა გიწვევთ შემოქმედის გულში, სადაც სილამაზე სევდის ჩრდილში ყვავის.

თითოეული ნახატი არის პორტალი ჰიპერ კინემატოგრაფიული პეიზაჟისკენ, სადაც სიბნელე არის არა სიცარიელე, არამედ ფონი იმედისვის, იმედის რომელიც იპყრობს მწუხარების ძალას და ქარიშხლის ფონზე სიხარულის პაწაწინა ნაპერწკლებით ანთებს. მარტოხელა ვარსკვლავი ხვრეტს მელნისფერ სივრცეს, ანგელოზისებური არსების ფრთის ბუმბული, რომელიც კოსმოსურ ქარშია აფრიალებული, ჩურჩულებს გადარჩენის გზებს.

საპანაძე ხატავს არა ფუნჯით, არამედ სულის ნერვული დაბოლოებით. თითოეული ფუნჯის მონასმი არის ადამიანის გამძლეობის მოწმობა, თავხედი ციმციმი ყოვლისმომცველი სიბნელის წინაშე. ანგელოზის მსგავსი ფიგურები, ამ დღესასწაულის სტუმრები, თავიანთი წარმოუდგენლად წაგრძელებული კიდურებითა და ამოუცნობი თვალებით, არიან ნუგეშის ფიგურები, უფსკრულის იდუმალი იმედის მცველები. ისინი ერთმანეთთან გვაახლოებენ, გვპირდებიან ნუგეშს მორევის სიღრმეში, სიმამაცეს გვმატებენ დემონებთან დაპირისპირებაში

„შავი ხვრელის წვეულება“ არის მოგზაურობა ადამიანის ფსიქიკის ყველაზე რთულ კუთხეებში, მოგზაურობა იმედის ნანგრევებში და ფენიქსისებური ასვლა ცისკრის შუქში. ეს არის შეხსენება, რომ სილამაზე უფსკრულშიც კი შეიძლება აყვავდეს და უკუნი სიბნელეც კი ერთმა ვარსკვლავმა გაანათოს.


Natia Sapanadze's "Black Hole Party" is a constellation of dreams spun from the cosmic dust of a very dark night. In the swirling abysses of these canvases, stars wink like forgotten wishes, and angelic beings dance on the precipice of oblivion. Sapanadze's first solo exhibition, is an invitation into the heart of a creative maelstrom, where beauty blooms in the shadow of despair.

Opening reception: December 20, 6-8 p.m
The exhibition lasts until February 25

Each painting is a portal to a hyper-cinematic dreamscape, where the darkness is not a void, but a canvas for the embers of hope. Brushstrokes writhe and twist, capturing the gravitational pull of grief, yet amidst the storm, tiny sparks of joy ignite. A lone star pierces the inky expanse, an angel's wing, a feather caught in the cosmic wind, whispers of salvation.

Sapanadze paints not with a brush, but with the raw nerve endings of her soul. Each stroke is a testament to the resilience of the human spirit, a defiant flicker in the face of all-encompassing darkness. The angels, with their impossibly elongated limbs and fathomless eyes, are not figures of solace, but enigmatic guardians of the abyss. They beckon us closer, promising solace in the swirling depths, daring us to confront the demons that lurk within.

"Black Hole Party" is a descent into the darkest corners of the human psyche, a journey through the ruins of hope, and an ascent, phoenix-like, into the fragile light of dawn. It is a reminder that even in the abyss, beauty can bloom, and even the most profound darkness can be illuminated by a single star.